Wednesday, December 26, 2012

In Solidarity

From: Everyday Feminisms

On 16 December, 2012, a 23-year old woman and her friend hailed a bus at a crossing in South Delhi. In the bus, they were both brutally attacked by a group of men who claimed to be out on a ‘joy-ride’. The woman was gang raped and the man beaten up; after several hours, they were both stripped and dumped on the road. While the young woman is still in hospital, bravely battling for her life, her friend has been discharged and is helping identify the men responsible for the heinous crime.

We, the undersigned, women’s, students’ and progressive groups and concerned citizens from around the country, are outraged at this incident and, in very strong terms, condemn her gang rape and the physical and sexual assault. As our protests spill over to the streets all across the country, our demands for justice are strengthened by knowing that there are countless others who share this anger.

We assert that rape and other forms of sexual violence are not just a women’s issue, but a political one that should concern every citizen. We strongly demand that justice is done in this and all other cases and the perpetrators are punished.

This incident is not an isolated one; sexual assault occurs with frightening regularity in this country. Adivasi and dalit women and those working in the unorganised sector, women with disabilities, hijras, kothis, trans people and sex workers are especially targeted with impunity – it is well known that the complaints of sexual assault they file are simply disregarded. We urge that the wheels of justice turn not only to incidents such as the Delhi bus case, but to the epidemic of sexual violence that threatens all of us. We need to evolve punishments that act as true deterrents to the very large number of men who commit these crimes. Our stance is not anti-punishment but against the State executing the death penalty. The fact that cases of rape have a conviction rate of as low as 26% shows that perpetrators of sexual violence enjoy a high degree of impunity, including being freed of charges.

Silent witnesses to everyday forms of sexual assault such as leering, groping, passing comments, stalking and whistling are equally responsible for rape being embedded in our culture and hence being so prevalent today. We, therefore, also condemn the culture of silence and tolerance for sexual assault and the culture of valorising this kind of violence.
 
We also reject voices that are ready to imprison and control women and girls under the garb of ‘safety’, instead of ensuring their freedom as equal participants in society and their right to a life free of perpetual threats of sexual assault, both inside and outside their homes.
 
In cases (like this) which have lead to a huge public outcry all across the country, and where the perpetrators have been caught, we hope that justice will be speedily served and they will be convicted for the ghastly acts that they have committed. However, our vision of this justice does not include death penalty, which is neither a deterrent nor an effective or ethical response to these acts of sexual violence.
 
We are opposed to it for the following reasons:
1. We recognise that every human being has a right to life. Our rage cannot give way to what are, in no uncertain terms, new cycles of violence. We refuse to deem ‘legitimate’ any act of violence that would give the State the right to take life in our names. Justice meted by the State cannot bypass complex socio-political questions of violence against women by punishing rapists by death. Death penalty is often used to distract attention away from the real issue – it changes nothing but becomes a tool in the hands of the State to further exert its power over its citizens. A huge set of changes are required in the system to end the widespread and daily culture of rape.
 
2. There is no evidence to suggest that the death penalty acts as a deterrent to rape. Available data shows that there is a low rate of conviction in rape cases and a strong possibility that the death penalty would lower this conviction rate even further as it is awarded only under the ‘rarest of rare’ circumstances. The most important factor that can act as a deterrent is the certainty of punishment, rather than the severity of its form.
 
3. As seen in countries like the US, men from minority communities make up a disproportionate number of death row inmates. In the context of India, a review of crimes that warrant capital punishment reveals the discriminatory way in which such laws are selectively and arbitrarily applied to disadvantaged communities, religious and ethnic minorities. This is a real and major concern, as the possibility of differential consequences for the same crime is injustice in itself.
 
4. The logic of awarding death penalty to rapists is based on the belief that rape is a fate worse than death. Patriarchal notions of ‘honour’ lead us to believe that rape is the worst thing that can happen to a woman. There is a need to strongly challenge this stereotype of the ‘destroyed’ woman who loses her honour and who has no place in society after she’s been sexually assaulted. We believe that rape is tool of patriarchy, an act of violence, and has nothing to do with morality, character or behaviour.
 
5. An overwhelming number of women are sexually assaulted by people known to them, and often include near or distant family, friends and partners. Who will be able to face the psychological and social trauma of having reported against their own relatives? Would marital rape (currently not recognised by law), even conceptually, ever be looked at through the same retributive prism?
 
6. The State often reserves for itself the ‘right to kill’ — through the armed forces, the paramilitary and the police. We cannot forget the torture, rape and murder of Thangjam Manorama by the Assam Rifles in Manipur in 2004 or the abduction, gang rape and murder of Neelofar and Aasiya of Shopian (Kashmir) in 2009. Giving more powers to the State, whether arming the police and giving them the right to shoot at sight or awarding capital punishment, is not a viable solution to lessen the incidence of crime. Furthermore, with death penalty at stake, the ‘guardians of the law’ will make sure that no complaints against them get registered and they will go to any length to make sure that justice does not see the light of day. The ordeal of Soni Sori, who had been tortured in police custody last year, still continues her fight from inside a prison in Chattisgarh, in spite of widespread publicity around her torture.
 
7. As we know, in cases of sexual assault where the perpetrator is in a position of power (such as in cases of custodial rape or caste and religion violence), conviction is notoriously difficult. The death penalty, for reasons that have already been mentioned, would make conviction next to impossible.
 
We, the undersigned, demand the following:
 
1. Greater dignity, equality, autonomy and rights for women and girls from a society that should stop questioning and policing their actions at every step.
 
2. Immediate relief in terms of legal, medical, financial and psychological assistance and long-term rehabilitation measures be provided to survivors of sexual assault.
 
3. Provision of improved infrastructure to make cities safer for women, including well-lit pavements and bus stops, helplines and emergency services.
 
4. Effective registration, monitoring and regulation of transport services (whether public, private or contractual) to make them safe, accessible and available to all.
 
5. Compulsory courses within the training curriculum on gender sensitisation for all personnel employed and engaged by the State in its various institutions, including the police.
 
6. That the police do its duty to ensure that public spaces are free from harassment, molestation and assault. This means that they themselves have to stop sexually assaulting women who come to make complaints. They have to register all FIRs and attend to complaints. CCTV cameras should be set up in all police stations and swift action must be taken against errant police personnel.
 
7. Immediate setting up of fast track courts for rape and other forms of sexual violence all across the country. State governments should operationalise their creation on a priority basis. Sentencing should be done within a period of six months.
 
8. The National Commission for Women has time and again proved itself to be an institution that works against the interests of women. NCW’s inability to fulfil its mandate of addressing issues of violence against women, the problematic nature of the statements made by the Chairperson and its sheer inertia in many serious situations warrants that the NCW role be reviewed and audited as soon as possible.
 
9. The State acknowledge the reality of custodial violence against women in many parts of the country, especially in Kashmir, North-East and Chhattisgarh. There are several pending cases and immediate action should be taken by the government to punish the guilty and to ensure that these incidents of violence are not allowed to be repeated.
 
10. Regarding the Criminal Law (Amendment) Bill 2012, women’s groups have already submitted detailed recommendations to the Home Ministry. We strongly underline that the Bill must not be passed in its current form because of its many serious loopholes and lacuna.
 
Some points:
- There has been no amendment to the flawed definition of consent under Sec 375IPC and this has worked against the interest of justice for women.
- The formulation of the crime of sexual assault as gender neutral makes the identity of the perpetrator/accused also gender neutral. We demand that the definition of perpetrator be gender-specific and limited to men. Sexual violence also targets transgender people and legal reform must address this.
- In its current form, the Bill does not recognise the structural and graded nature of sexual assault, based on concepts of hurt, harm, injury, humiliation and degradation. The Bill also does not use well-established categories of sexual assault, aggravated sexual assault and sexual offences.
- It does not mention sexual assault by security forces as a specific category of aggravated sexual assault. We strongly recommend the inclusion of perpetration of sexual assault by security forces under Sec 376(2).

Thursday, December 20, 2012

Margaret Heffernan: Dare to disagree

Wednesday, December 19, 2012

புது வருட தீர்மானம் 1 - Build confidence to disagree with people

வேலையில் வருடாந்த annual performace review நடந்தது. எனது performance ஜ review செய்த எனது எதிர்கால மேற்பார்வையாளர் சொன்னது, "உன் performance எல்லாம் நன்றாக உள்ளது. நீ முன்னேற வேண்டிய ஒரு விடயம் - மற்றவர்களின் கருத்துகள் எல்லாவற்றுடனும் ஒத்துப்போகாமால் இருக்கவும் அந்த வேறுபாட்டை வெளிப்படையாகச் சொல்லவும் உனக்கு இன்னும் தன்னம்பிக்கை வர வேண்டும். You have to build enough confidence to disagree with people!

Saturday, December 15, 2012

அண்மையில் நடந்த சில நிகழ்வுகளும் என் எண்ணங்களும்

எத்தனையோ விடயங்களைப் பற்றி எழுத வேண்டும் என நினைத்தும் நேரமே இல்லாத காரணத்தினால் எதுவும் எழுத முடியவில்லை. தொடங்கிய பரிணாமத்தொடரை முடிக்க வேண்டும். அதற்கு முதல் நான் எழுத நினைத்த வேறு சில விடயங்களை சுருக்கமாக இப்பதிவில் சொல்லலாம் என நினைக்கிறேன்.

Friday, November 16, 2012

கருத்துச் சுதந்திரத்திற்க்காகக் குரல் கொடுப்போம்



I-T ACT SECTION 66 A பற்றி ப்ரனேஷ் ப்ரகாஷ், (Pranesh Prakash, Policy Director of the Bangalore based Centre for Internet and Society)கூறுவது வேடிக்கையாகவும், வேதனையாகவும் இருக்கிறது.(http://www.thehindu.com/news/national/iac-volunteer-tweets-himself-into-trouble-faces-three-years-in-jail/article4051769.ece) அவர் சொல்கிறார்: ’யாரும் என்னைப் பற்றி ஒரு புத்தகம் எழுதி, அதில் என்னை வேண்டுமென்றே மோசமாக எழுதினாலும் என்னால் அதைப் பெரிதாக ஒன்றும் சட்டப்படி செய்ய முடியாது. ஆனால் அப்படி ஒரு செய்தியை e-mail செய்தாலும் உங்களுக்கு மூன்றாண்டுகள் ஜெயில் நிச்சயம்! இது தவறாக யாரையும் கொன்றுவிட்டால் கிடைக்கும் இரண்டாண்டு சிறைத் தண்டனையை விட அதிகம்!’

”ரவி (சீனிவாசன்) மேல் கார்த்திக் சிதம்பரம் கொடுத்த புகாரின் பேரில், நீதிமன்றங்கள் அவரைத் தண்டிக்காதவரை அவரைக் கைது செய்தது தவறு” என்று இன்று இந்து தினசரியில் (5.11.12 - http://www.thehindu.com/todays-paper/advani-condemns-arrest-of-iac-activist/article4065734.ece) அத்வானி கூறியுள்ளார்.

இந்துவில் வந்த தலையங்கமும் (http://www.thehindu.com/opinion/editorial/an-attack-on-media-freedom/article4055267.ece) இக்கருத்தைப் பற்றியும், பேச்சு சுதந்திரத்தைப் பற்றியும் தெளிவாக வலியுறுத்தியுள்ளது.

*இவ்வாறு செய்தித் தாட்களில் வந்த செய்திகளை நம் பதிவுகளில் மேற்கோளிடுவதும் கூட இச்சட்டத்தினால் தவறாகக் கருத்தப்படும் என்ற நிலையே இப்போது உள்ளது. இது தனி மனித உரிமைகளையே பறிக்கும். நம் கருத்துக்களை சுதந்திரமாக வெளியிடும் உரிமை நமக்கு வேண்டும். இந்த உரிமை நம்மிடம் இருக்குமளவிற்கு I-T ACT திருத்தப்பட வேண்டும்.

*இதனோடு, பிரபலங்கள் கொடுக்கும் வழக்குகளுக்கு முன்னுரிமை கொடுக்கும் காவல் துறையின் அவசரப் போக்கும் நமக்கு தேவையில்லாத அச்சத்தை மட்டுமே தரும். சரியான விசாரணை வேண்டும்; தேவையற்ற கைது தவிர்க்கப்பட வேண்டும் என்பவைகளைக் காவல் துறையின் கவனத்திற்குக் கொண்டு செல்கிறோம்.

*முறையான விசாரணை மூலம் உண்மைகள் வெளிவரும் முன்பே வெகு கோரமான ஊடகச் செய்திகள் குற்றமற்றவர்களையும் பாதிக்கும் என்ற எண்ணம் ஊடகங்களிடம் இல்லை என்பதும் வேதனையான செய்தி. ஊடகங்கள் இன்னும் பொறுப்போடு செயல்பட வேண்டும்.


நம் உரிமையையும், சுதந்திரத்தையும் காப்போம்.
இதற்காக பதிவர்கள் ஒன்று படுவோம்.

from: Dharumi

Friday, October 12, 2012

மனிதக்குரங்குகளும் மனிதர்களும் ஒரே மூதாதை விலங்கிலிருந்து கூர்ப்படைந்ததை நேரில் பார்த்தீர்களா என்ன?

நேரில் கண்டால் தான் உண்மையெனில் எந்தவொரு குற்றத்திற்கும் எவரையும் தண்டிக்க முடியாது. குற்றம் நடந்து பலமணிநேரம் ஏன் பல நாட்களிற்குப் பின் தான் புலனாய்வாளர்கள் குற்றம் நடந்த இடத்திற்குச் சென்று அங்கு விடப்பட்டிருக்கும் தடயங்களைக் கவனமாக ஆராய்ந்து குற்றம் எவ்வாறு யாரால் செய்யப்பட்டிருக்கலாம் எனக் கணித்துக் குற்றவாளியைப் பிடிப்பார்கள். இதில் அநேகமானவர்களுக்கு ஆட்சேபனை இருக்காது என்றே நினைக்கிறேன்.நேரில் பார்த்தால் மட்டுமே நம்புவீர்களெனில் பல விடயங்கள் எமக்குத் தெரிய வாய்ப்பில்லை.
 
அதனால் ஒரு நிகழ்வு நடந்திருக்கிறது என யாராவது சொன்னால், நீ என்ன நேரில் பார்த்தாயா? என்பது ஒரு நல்ல கேள்வியன்று. அதோடு, உங்களுக்கு அநேகமாகத் தெரிந்திருக்கும் அவர்கள் நேரில் கண்டிருக்க சாத்தியமே இல்லை என்று. அதனால் உங்களுக்கு உண்மையில் கூடிய தகவல் தேவையெனில், நீங்கள் கேட்க வேண்டியது, உனக்கு எப்படி அது தெரியும்?

Monday, October 8, 2012

அறிவியலில் theory/கோட்பாடு என்றால் என்னவென்று பார்க்கலாமா?

"அறிவியலாளார்களால் நிரூபிக்கப்படாத தியரிகளை வைத்து, அவர்கள் சொல்வதெல்லாவற்றையும் முட்டாள்தனமாக நேரில் பார்த்தது போல் நம்புகிறீர்கள். நிரூபிக்கப்படாததால் தான் அது தியரி, நிரூபிக்கப்பட்டால் அதை உண்மையென்று சொல்வார்கள் தெரியுமோ" என்றிருந்த ஒரு பதிவு வாசிக்க நேர்ந்ததால் இந்தப் பதிவு. அந்தப் பதிவு எழுதியவர் மட்டுமல்ல சமூகத்தில் பலர் இவ்வாறே கருத்துக் கொண்டிருப்பதால் இந்த‌ அறிவியல் அடிப்படைப் பதிவு அவசியம் என்று நினைக்கிறேன்.

Friday, October 5, 2012

பரிணாமம் - ஆதாரங்களற்ற கொள்கை/சும்மா ஒரு தியரி???

via myconfinedspace

நாத்திகத்தை நோக்கிய பயணத்தின் அடுத்த பாகம் இயலுமானளவு விரைவில் போடுகிறேன். அதற்கு முன் வலையில் அண்மையில் , அறிவியலில் theory, facts ஜப் பற்றி எந்தளவிற்கு விளக்கமின்றி, தமது விளக்கமின்மையில் கொஞ்சம் கூட சந்தேகமற்று மிகுந்த நிச்சயத்துடன் அதைப் பறைசாற்றி, விஞ்ஞானிகள் அனைவரும் முட்டாள்கள் என்ற தொனியில் சில பதிவுகள் படிக்க நேர்ந்ததால் அடுத்த பதிவில் இதைக் கொஞ்சம் விளக்கி விட்டுத் தொடர்கிறேன்.

Friday, September 14, 2012

கிளப்பில மப்பில??????????? WTH?






கீழ்வரும் பாட்டையும் தயவு செய்து பாருங்கள். மேலுள்ள பாட்டிற்கான ஒரு பதில்.


Monday, September 10, 2012

எனது முதல் அடையாளம்

நான் கருவாக இருக்கும் போதே அப்பா அம்மாவிடம், ஆம்பிளைப் பிள்ளையெனில் அப்பப்பாவின் பெயரையும் பொம்பிளைப் பிள்ளையெனில் அப்பம்மாவின் பெயரையும் வைப்போமா எனக் கேட்க அம்மாவும் சரியென்று விட்டார். பிறந்தபின் என்ன நினைத்தாரோ தெரியாது. என் முதல் பெயராக அப்பம்மாவின் அரைவாசிப்பெயரையும் இரண்டாவது பெயராக இன்னொன்றையும் வைத்தார். நிச்சயமாக இந்த இரு பெயர்களையும் ஒன்றாகக் கொண்ட வேறொருவர் இல்லை என்றே நினைக்கிறேன். எனது பெயரை எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும். I am very much sentimentally attached to it. அன்னா XX அப்பாவின் பெயர் தான் எனது முதல் அடையாளம். இதை மாற்றினாலோ எனது முதற் பெயர்களின் பின் வேறு பெயர் சேர்த்துப் பார்த்தாலோ நானென எனக்குத் தோன்றியதில்லை. என் பெயரோடு அம்மாவின் பெயரையும் எப்படியாவது சேர்க்க வேண்டுமென நினைத்தேனே தவிர, எனக்கு திருமணத்தின் பின் பெயர் மாற்றுவதென்பது எப்போதுமே பிரச்சனையாகவே தோன்றியது.

Thursday, September 6, 2012

Endometriosis - இடமகல் கருப்பை அகப்படலம்


இப்பதிவில் குறிப்பிட்டிருப்பது போல், கரு ஊடுருவி விருத்தியடைவதற்கேற்றவாறு விருத்தியடைந்திருக்கும் திசுவே கருப்பை அகவுறை (endometrium). கருவை எதிர்பார்த்தே ஒவ்வொரு மாதமும் வளர்ந்து, விருத்தியடைந்து, பின் கருக்கட்டல் நடைபெறாவிடின், உதிர்வதே மாதவிடாயாக ஒவ்வொரு மாதமும் வெளியேறுகின்றது.

நான் முனைவர் பட்டத்திற்கான ஆய்வில் ஈடுபட்டிருந்த காலங்களில், "நீங்கள் என்னத்தைப்பற்றி ஆய்வு செய்கிறீர்கள்" எனக் கேட்பவர்களிடம் சுருக்கமாக endometrium என்ற திசுவில் என்று சொல்லிவிட்டு, அதைப் பற்றி விளக்க முற்பட முன் சில பெண்கள், "ஒ எனக்கு அது என்னவென்று தெரியுமே. எனக்கும் இருக்கு", எனச் சொல்லியுள்ளார்கள். முதலில் எனக்குக் குழப்பமாக, "உங்களுக்குமா? எல்லாப் பெண்களுக்கும் (all cis women, to be exact) endometrium இருக்கே", என்று சொன்ன பின்னே விளங்கியது அவர்கள் endometriosis ஜப்பற்றிச் சொல்கிறார்கள் என்று.

Saturday, August 4, 2012

நாத்திகத்தை நோக்கிய எனது பயணம் - 1

நான் பிறந்தது ஒரு இந்து மதத்தைச் சேர்ந்த குடும்பத்தில். அம்மா, அப்பா இருவரும் மிகுந்த கடவுள் நம்பிக்கை உடையவர்கள், இருவரின் குடும்பத்தினரும் பிறவித் தாவரவுண்ணிகள், ஆயினும் they were not overly religious.

Thursday, May 31, 2012

நன்றி சொல்லும் நேரம்....


இது மிகவும் கால‌ம் க‌ட‌ந்த‌ ப‌திவு. இருந்தாலும் எனக்கு liebster விருத‌ளித்த சக்திப் பிரபாவிற்கும் முகுந்த் அம்மாவிற்கும் க‌ண்டிப்பாக‌ ந‌ன்றி சொல்லியே ஆக‌ வேண்டும்.

Thursday, March 29, 2012

அறிமுகப்படுத்துவது...........

ஆதிரன் :)
பிறந்த திகதி - 23 மாசி 2012


அண்ணா அகரனுடன்
 குழந்தையைப் பார்க்க வந்திருந்த ஒருவர் அகரனிடம், "உங்களுக்குத் தம்பியைப் பிடிக்குமா" என்று கேட்க, அவன் ஓம் என்றான். தொடர்ந்து அவர் " எந்தளவு பிடிக்கும்?" என, அவன் சில விநாடிகள் யோசித்து விட்டுச் சொன்னது "என்னளவு பிடிக்கும்."  :)


He is doing great.  அம்மா is doing ok too, apart from feeling like a zombie. :)

Thursday, February 23, 2012

My second little one is about to be forced out of his first home

So here I am at the women's assessment unit trying to distract my mind from pain by writing this post. It's 2.45 am. I am sleepy, but I can't seem to sleep with my slowly started contractions. So i asked my husband to sleep while i wonder around the place and see if i can write a blog post. I am really sorry about this not being written in Tamil. That's not working out. They might also be lots of spelling and grammatical mistakes.

So why am I here two weeks earlier than my given due date to get induced? I think it's because I am completely crazy.

It has to do with a condition called gestational diabetes. You see, even if women do not have diabetes normally, a significant proportion of them can develop it just during their pregnancy. Although it tends to go away after the woman delivers. She actually has a higher chance of developing type 2 diabetes later. If the condition is unchecked the baby will get way too much glucose into its system and grow larger, which is not good for both the mother and the baby. More over the baby also might have some adverse health outcomes in its later life. BTW, women with Indian ethnicity (me included) are three times more likely to develop gestational diabetes than their Caucasian counterparts. I will write a detailed post on this later.

What do they do to diagnose whether any woman has develop gestational diabetes or not? They do a oral glucose tolerance test (oGTT) at 28 weeks gestation. This is where they check our fasting glucose level and then give a known amount of glucose drink followed by checking the blood glucose level two hours later to figure out how well the body get rid of the glucose in the blood. So did I have an abnormal oGTT at 28 weeks? Nope. I also did an oGTT at ~8 weeks as I had a random high blood glucose at the time when I confirmed my pregnancy. That was normal too. So I had a fairly normal gestation till this week. I had a midwife's appointment on Monday. At my previous appointment I had gained only 0.5 kgs, which I was surprised and quite happy about it too. However, this Monday when I checked the weight, I had gained 2 kgs in just two weeks. I thought that was unusually high weight gain. Even though midwife wasn't very worried about it, I insisted that I should probably do another oGTT to make sure that my body hasn't gone crazy with glucose. Hence I did an oGTT and it was in fact really high. Nobody routinely does oGTT at 38 weeks. So initially there was a bit of a panick as to what to do with me. But then the on all diabetic consultant thought it would be best to induce me straight away. As something went wrong in the last two weeks and if it is in fact diabetes with this high glucose, things could go wrong very quickly. The baby is matured enough and not premature any way at 38 weeks. Hence it is better to get the baby out while it is healthy. So here I am.

I think I'll stop here and try to get some sleep. I am sorry if there were any unexplained technical jargons. Might actually delete this post when I return to my normal thinking self.

Tuesday, February 21, 2012

பக்கசார்புடைய உறுதிப்படுத்தல் (Confirmation bias) - மூளையின் வரம்புகளில் ஒன்று


எமது மூளை எத்தனையோ தந்திரங்களைச் செய்யக்கூடியது. அதில் ஒன்றே இந்த பக்கசார்புடைய உறுதிப்படுத்தல். நாம் ஏற்கனவே நம்பும் ஒரு விடயத்திற்கு ஆதரவளிக்கும் விடயங்களை அல்லது தகவல்களை அது எந்தளவு சிறியதாக இருந்தாலும் மிகைப்படுத்தி, அவ்விடயத்திற்கு எதிராக இருக்கும் ஆதாரங்கள் அவை எந்தளவு பலமானவை ஆனாலும் ஒதுக்கி/மறுத்து/புறக்கணிக்கும் போது இந்த உறுதிப்படுத்தல் பாகுபாடு ஏற்படுகிறது. வலுவான ஆதாரங்களற்ற பாரம்பரிய, பாரபட்சமுடைய நம்பிக்கைகளை சரியானவையே என நிரூபிக்கும் முயற்சிகளில் இந்த ஒருதலைப் பட்சமான உறுதிப்படுத்தல் மிக முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.

Tuesday, February 14, 2012

மூலக்கூற்று உயிரியலின் மையக் கோட்பாடு

எச்சரிக்கை:
பள்ளியில் பரீட்சையில் ஒரு குறிப்பிட்ட தலைப்பில் கட்டுரை எழுதக் கேட்டிருப்பின், அந்தத் தலைப்பிற்கு பொருத்தமில்லாத வகையில் பதில் சிலர் எழுதுவார்கள். இதற்கு உதாரணமாக ஆசிரியர்கள் சொன்ன, மனதில் பதிந்த ஒரு கதை: தென்னையைப்பற்றி கட்டுரை எழுதவும் என்ற கேள்விக்கு ஒரு மாணவன், கட்டுரையை " ஒரு பண்ணையாள் தன் பசுவை மேய்வதற்காக காணியிலுள்ள தென்னை மரமொன்றில் கட்டினான்" என்று தொடங்கிப் பின் பசு புல் மேய்தலைப் பற்றித் தொடர்ந்து கட்டுரை எழுதியிருந்தானாம்.

அதே மாதிரி இப்பதிவு "மூலக்கூற்று உயிரியலின் மையக் கோட்பாடு" என தலைப்பிடப்பட்டிருப்பினும், அதைப் பற்றி சுருக்கமாகச் சொல்லிவிட்டு பின் மரபணு மாற்றங்கள், பரிணாமம், வைரஸ் தொற்றுநோய்கள், மரபியல் விதித் தொகுப்பிற்கும் கணனி மொழிக்குமான வித்தியாசம், stem cells என பல்வேறு விடயங்களைப் பற்றிக் கொஞ்சம் கொஞ்சம் சொல்கிறது. மொத்தத்தில் வாசிக்கவில்லை என முகுந்தம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு, அப்படி என்னதான் இருக்கிறது இந்தக் கட்டுரையில் எனப் பார்க்கப் போன வினையின் விளைவே இப்பதிவு.

Monday, February 13, 2012

The Greatest Show On Earth



Source: Symphony of Science

Sunday, February 12, 2012

மூலக்கூற்று உயிரியலின் மையக் கோட்பாடு

எச்சரிக்கை:
பள்ளியில் பரீட்சையில் ஒரு குறிப்பிட்ட தலைப்பில் கட்டுரை எழுதக் கேட்டிருப்பின், அந்தத் தலைப்பிற்கு பொருத்தமில்லாத வகையில் பதில் சிலர் எழுதுவார்கள். இதற்கு உதாரணமாக ஆசிரியர்கள் சொன்ன, மனதில் பதிந்த ஒரு கதை: தென்னையைப்பற்றி கட்டுரை எழுதவும் என்ற கேள்விக்கு ஒரு மாணவன், கட்டுரையை " ஒரு பண்ணையாள் தன் பசுவை மேய்வதற்காக காணியிலுள்ள தென்னை மரமொன்றில் கட்டினான்" என்று தொடங்கிப் பின் பசு புல் மேய்தலைப் பற்றித் தொடர்ந்து கட்டுரை எழுதியிருந்தானாம்.

அதே மாதிரி இப்பதிவு "மூலக்கூற்று உயிரியலின் மையக் கோட்பாடு" என தலைப்பிடப்பட்டிருப்பினும், அதைப் பற்றி சுருக்கமாகச் சொல்லிவிட்டு பின் மரபணு மாற்றங்கள், பரிணாமம், வைரஸ் தொற்றுநோய்கள், மரபியல் விதித் தொகுப்பிற்கும் கணனி மொழிக்குமான வித்தியாசம், stem cells என பல்வேறு விடயங்களைப் பற்றிக் கொஞ்சம் கொஞ்சம் சொல்கிறது. மொத்தத்தில் வாசிக்கவில்லை என முகுந்தம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு, அப்படி என்னதான் இருக்கிறது இந்தக் கட்டுரையில் எனப் பார்க்கப் போன வினையின் விளைவே இப்பதிவு.

Monday, January 30, 2012

முதற் பிரசவக் கதை - இறுதிப்ப‌குதி

முதல் பகுதி

இரண்டாம் பகுதி

19 ஆம் திகதி ஆவணி 2008 காலை 11.17 க்கு ஒரு மாதிரி குழந்தையைப் பாதுகாப்பாக வேளியேற்றியாயிற்று.
அதன் பின் பனிக்குடத்தையும் வேளியேற்றி, பிரிஞ்சதெல்லாம் தைச்சு, இரத்தம் ஏற்றி என்று என்னையும் ஒரு வழி பண்ணி maternity ward இல் கொண்டு போய் விட பின்னேரம் ஆகிவிட்டது.

Saturday, January 28, 2012

Women entrepreneurs, example not exception

Thursday, January 26, 2012

முதற் பிரசவக் கதை - 2


வலி கொஞ்சம் கொஞ்சமாகக் கூட ஆரம்பித்தது. இன்னும் சவ்வு உடையவில்லை. இன்னொரு தடவை சோதனை செய்து பார்த்து கருப்பை வாய் கிட்டத்தட்ட 4 cm விரிவடைந்து விட்டதென midwife சொன்னார். அதன் பின் assessment unit இலிருந்து delivery unit க்குச் செல்லம் என்றனர். சரியென நடந்து அங்கு சென்றோம். சிலருக்கு தண்ணீரில் இருந்து பிள்ளை பெறுவது சில வேளைகளில் இலகுவாக இருப்பதால் Delivery unit இல் சில அறைகளில் bath tub இருக்கும். அவ்வாறு bath tub இருக்கும் அறை ஏதாவது யாரும் பயன்படுத்தாமல் இருந்தால் அங்கே விடும் படி முதலே கேட்டிருந்தேன். அதுவும் சுடுநீரில் இருந்தால் கொஞ்சம் வலியின் உணர்வு குறையும் என்பதாலேயே. அப்படி ஒரு அறை இருந்ததால் அங்கேயே என்னை விட்டனர்.

Tuesday, January 24, 2012

முதற் பிரசவக் கதை - 1

தற்போதைய பிரசவத்திற்குத் தரப்பட்ட நாளிற்கு இன்னும் கிட்டத்தட்ட ஆறு கிழமைகளே இருக்கிறது. இந்நிலையில் முதல் பிரசவம் எப்படி நடந்ததென்பதை எழுதத்தோன்றியது, அதனால் இந்தப்பதிவு.

Monday, January 23, 2012

ஒரு திறந்த கடிதம்

அன்பின் சக சமூகத்தவற்கு,

இவ்விடயங்களை பல தடவைகள் சொல்ல வேண்டுமென நினைத்துள்ளேன். ஆனால் எப்படிச் சொல்வதென்று தெரியாமல் சொல்லவில்லை. நான் ஒரளவு நெருங்கிப் பழகும் சிலரிடம் சொல்லியும் உள்ளேன், ஆனால் அதனால் எதுவும் மாற்றம் வந்ததாகத் தெரியவில்லை. அதனால் எனது எண்ணங்களை/கோபத்தை இங்கு கொட்டித்தீர்க்கலாம் என்ற முடிவால் இந்தக் கடிதம்.

Tuesday, January 17, 2012

சின்னஞ் சிறிய வயதில் பெரிய பெரிய சிந்தனைகள்


Arfa Karim Randhawa, 9 வயதில் உலகின் மிக இளமையான Microsoft Certified Professional ஆனவள். பாக்கிஸ்தானைச் சேர்ந்தவள். அவளின் 16 வயதில் சில தினங்களுக்கு முன் காலமாகிவிட்டாள்.:(

Todd Bishop என்பவர் இவளின் பத்து வயதில், Bill Gates ஜச் சந்தித்ததைப்பற்றி தான் எடுத்த நேர்காணல்களைத் தொகுத்து இங்கு கொடுத்துள்ளார். நான்கே நிமிடங்கள் தான், கேட்டுப்பாருங்கள்.

Sunday, January 15, 2012

போலியோ இல்லாமல் ஓராண்டு - A cautious celebration - ஆனாலும் நிச்சயம் கொண்டாடப்படவேண்டிய விடயமே

முதன் முதலாக இந்தியாவில் இம்மாதம் 13ஆம் திகதி வரை கடந்த ஒரு வருடத்தில் புதிதாகப் போலியோ வைர‌ஸ் எவரையும் தாக்கவில்லை. கடந்த 13ஆம் திகதியிலிருந்து இந்தியாவில் போலியோ ஒரு endemic (திணையின முறைநோய்? இந்தச் சொல் சரியா எனத் தெரியவில்லை) நோய் அல்ல. கடந்த சில காலங்களாக இந்தியா, பாக்கிஸ்தான். ஆவ்கானிஸ்தான், நையீரியா ஆகிய நான்கு நாடுகளிலும் இந்நோய் மிகக் கூடுதலாகப் பரவிக்கொண்டிருந்தது. இவ்வருடத்திலிருந்து இந்தியா இந்த list இல் இல்லை. It's an amazing achievement. இந்நோயை முற்றாக அழிப்பதற்கான பாதையில் பல படிகள் முன்னேறியுள்ளோம்.

Thursday, January 12, 2012

2011 கூகிள் அறிவியல் காட்சி விழாவில் வெற்றி பெற்ற மூன்று பதின்மவயதினரின் பேச்சு



Aren't they amazing?

Wednesday, January 11, 2012

கருத்தடை மாத்திரைகள் - Neither poison nor one size fits all

TIme Magazine cover - April 1967

பெண்களுக்கான கருத்தடை மாத்திரைகளின் பாவனை முதன் முதலாக 1960 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவில் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. அன்றே முதன் முதலாகத் திட்டமிட்ட பிள்ளை வளர்ப்பும் (planned parenthood) பெண்களால் தமக்கு எப்போ பிள்ளை பிறக்க வேண்டுமென்பதைத் தாமே கட்டுப்படுத்துவதும் சாத்தியமானது. இந்த இரண்டாவது
காரணத்திற்காகவே இன்னும் பல கலாச்சாரங்களிலும் சமயங்களிலும் இம்மாத்திரை பயன்படுத்துவது வரவேற்கப்படுவதில்லை என்பது மட்டுமல்ல, முற்றாகத் தடை கூடச் செய்யப்படுகிறது. அதே நேரம் மற்றைய எதிர் முனையில் சிறிதும் மருத்துவர்களுடன் கலந்துரையாடாமல் இந்தக் கட்டுரையில் கூறப்பட்டவாறு இனப்பெருக்க வயதில் இருக்கும் எல்லாப் பெண்களுக்கும் சில சமயம் கொடுக்கப்படுகிறது. இரண்டுமே மூட நம்பிக்கைகளின் உச்சக் கட்டங்கள். வ‌ர‌லாற்றையும் ச‌மூக‌, க‌லாச்சார நோக்குக‌ளையும் மேலும் அல‌ச‌ முன் இம்மாத்திரைக‌ளுக்குப் பின்னாலிருக்கும் அறிவிய‌லையும் அவை எவ்வாறு வேலை செய்கின்ற‌ன‌ என‌வும் பார்ப்போமா? இம்மாத்திரைகளே இன்று கருக்கட்டலைத் தடுப்பதற்கு உலகில் மிகவும் பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் முறையாகும். 50 வருடங்களில் இந்த மாத்திரை பல பல ஆய்வுகளுக்கும் அதனூடாக பல திருத்தங்களுக்கும் உட்படுத்தப்பட்டு இன்று உபயோகத்திலுள்ள மாத்திரைகள் உருவாக்கப்பட்டன.

எம்மிடம் இருக்கும் அனைத்து கிருமியொடுக்கிகளுக்கும் எதிர்ப்பாற்றல் மிக்க புதிய காசநோய் பாக்டீரியா

காசநோய் (Tuberculosis (TB)) ஒரு தொற்று நோய்.Mycobacterium tuberculosis எனும் பாக்டீரியாவே இந்நோய்க்குக் காரணம். இந்த பாக்டீரியா உள்ள எவரும் இருமும் போதோ தும்மும் போதோ வெளியேறும் காற்றுத் துளிகளைச் சுவாசிப்பதன் மூலம் இது மற்றவர்களுக்கும் பரவுகிறது. இந்த‌ பாக்டீரியாவால் நுரையிர‌ல் பாதிப்புற்றோரே ம‌ற்ற‌வ‌ர்க‌ளுக்கு இதைப் ப‌ர‌ப்ப‌க்கூடிய‌வ‌ர்க‌ள். இந்த பாக்டீரியா உள்ள ஒருவர் சராசரியாக 10-15 பேருக்கு இந்நுண்ணுயிரியைப் பரப்பலாம்.வயோதிபர், குழந்தைகள், உடலின் immune system வலிமையற்றவர்கள், போதிய போசாக்குள்ள உணவு கிடைக்கப்பறாதவர்கள், மிகச் சனத்தொகை கூடிய பகுதியில் வாழ்வோர் ஆகியோரை இந்நோய் கூடுதலாகப் பாதிக்கின்றது. உலகில் தென் கிழக்காசிய நாடுகளிலும் ஆபிரிக்காவிலும் உள்ள மக்களை இந்நோய் மிகக்கூடுதலாகப் பாதிக்கிறது. 2009 ஆம் ஆண்டில் மட்டும் 1.7 மில்லியன் மக்கள் இந்நோய்க்குப் பலியாகி உள்ளனர்.

இந்நோய்க்குக் காரணமான பாக்டீரியா சிலரில் இருந்தாலும், அவர்களுக்கு காசநோய் வரப் பல மாதங்களோ, சில சமயம் வருடங்களோ ஆகலாம். அவருக்குத் தெரியாமலே அவர் பலருக்கு இந்த பாக்டீரியாவைப் பரப்பும் சாத்தியமும் உண்டு.உலகில் தற்சமயம் மூன்றில் ஒருவரில் இந்த பாக்டீரியா உள்ளது.

Tuesday, January 3, 2012

என் தமிழ்மொழி மேல் உனக்கேனிந்த கொலைவெறிடா..?